İyi Bir Yazı

Kalemi elinize alıp, kağıda nasıl şekiller çizeceğinizi önce aklınızda kurgularsınız. Satır başlarını, virgülleri, noktalamaları değil önce yazacaklarınız da olmasını istediğiniz duyguları belirlersiniz.  Sonra bir bir kaleminizden kağıdınıza aktarırsınız duygularınızı, düşüncelerinizi. Su gibidir düşünceleriniz ve duygularınız, dağınık ve savruk, mutlaka bir kaba girmeli ve şekil kazanmalı, korunmalıdır.Önemlidir bir biçime girmesi yazdıklarınızın. İmla kullanılmalıdır sonra size bu korumayı ve biçimi vermesi için. Şimdi bir kabın içerisinde güzel bir biçim almıştır düşünülenler, fakat yeterli midir? Bir düzen içerisinde hissedilen duygu ve düşüncelerin kağıda aktarılması yeterli midir? Değildir elbette, nasıl mümkün olsun ki? İnsan karşındakini etkilemek ister, biçimlendirdiği düşünce ve duygularının okuyucusunu etkilemesini,sarmasını ve vurmasını ister. Kendinde şekillenen düşüncelerin başkasında ne gibi tepkiler oluşturduğunu hissetmek, görmek ister. Dahası bir biçimde duygularını yaşattığını bilmek ister insan. Hangi denize döküleceğini bilmediği bir nehir yaratır da  yarattığı nehrin debisinde neler gizli okuyucuların keşfetmesini bekler. Nehrin denize dökülme noktasında sahip olduğu enginliğe, yazar da okuyucusuna yazılarını aktarabildiği zaman ulaşır. Peki sadece yazmak demek mi yazar olmak? Gerekmez mi yazarken de yazılanların yaşamasını sağlamak?Bir beyaz kağıda biçimce işlenen duyguları, düşünceleri nakşetmek ve de okuyucuyla karşılaştığında yazılanların, bir şaşkınlık yaratması, afallatması ve uyarması mıdır vücuttaki her bir zerreyi yaşıyor denilebilmesi için yazılanların. İyi bir yazı yaşıyor olmalıdır. Atan bir kalp gibi duygu, düşünce ve his pompalamalıdır okuyucusuna.